Kuloodporni – realizm w filmach

Autor: Piotr "Procent" ?opaci?ski http://blog.gunfi...

Obok wojska s? 2 miejsca, gdzie mo?na zobaczy? i us?ysze? najwi?ksze herezje dotycz?ce obs?ugi broni, czy taktyki walki – filmy i gry komputerowe...
Dzisiaj nieco o realizmie w tym pierwszym przypadku, czyli na ekranie przy pasywnym odbiorze.

Pierwsza uwaga, jak? chcia?bym poczyni? jest taka, ?e w filmach mo?na pozwoli? sobie na lu?niejsze traktowanie realizmu ... ni? w grach.
W filmie bowiem najcz??ciej podstaw? jest fabu?a, pewna historia do opowiedzenia, a kwestie techniczne s? niejako tylko t?em. Cz?sto uwypukla si? i bardzo dopracowuje pewne sceny czy aspekty filmu, a w innych operuje si? uproszczeniami, symbolami.
Taka zale?no?? wyst?puje nawet w przypadku filmów wojennych, które realistyczne pod wzgl?dem technicznym by? nie musz?, bo o wiele wa?niejsza mo?e by? psychologiczna strona filmu.
W grach natomiast, w których to my naciskamy na spust, cz?sto to w?a?nie fabu?a jest tylko t?em, czasami wr?cz niewidocznym, a kluczowe s? wszystkie szczegó?y i detale zwi?zane z prowadzeniem walki.
To w?a?nie o techniczn? stron? chodzi, a gra jest zwykle na tyle d?uga, ?e da si? wy?apa? wszystkie b??dy i zaniedbania. Po pewnym czasie, w przypadku nudniejszych gier, wy?apywanie takich „smaczków” staje si? niez?? zabaw?.
Jakie grzechy pope?niane s? najcz??ciej przez twórców na ma?ym i du?ym ekranie?

Fani filmów uwielbiaj? wyci?ga? z nich drobne b??dy, które dostrzeg? ogl?daj?c film po raz n-ty (Black Hawk Down) :

?ród?o: www.psdisasters.com

Tak jak ju? pisa?em, w filmach bardzo cz?sto wszelkie „b??dy w sztuce” s? wr?cz nieistotne, bo film wcale nie ma na celu ukazanie realizmu walki w jej technicznym aspekcie, a na przyk?ad w psychologicznym. Przyk?ad? Full Metal Jacket – kto ogl?da? jakikolwiek film Kubricka wie, ?e s? to obrazy bardzo specyficzne, które skupiaj? si? na psychice, umy?le, uczuciach, cz?sto s? to obrazy metaforyczne.
To film, który tworzy ?wietny klimat, ale przedstawia obraz nie do ko?ca realistyczny – nie taki te? jest jego cel.

Typowa scena z Full Metal Jacket. „Ain’t war hell”?:

Inn? kategori? s? filmy, które na realizm stawiaj?.
Wtedy wszyscy maniacy i spece wojskowo?ci  potrafi? obejrze? fil drugi raz, tylko po to by wypunktowa? wszystkie wpadki podczas kr?cenia czy monta?u. Jako, ?e znalezienie ka?dego takiego, wi?kszego b?d? mniejszego, drobiazgu jest triumfem, to czasami urastaj? one do miana wr?cz legendarnych scen danych produkcji.
Przychodz? mi tu na my?l dwa obrazy – Black Hawk Down Ridley’a Scotta i Tears of the sun Antonie Fuqua.
W BHD Na pewno warto wymieni? scen? rzutu granatem r?cznym w okno na 3. pi?trze budynku, która uznawana jest za wr?cz nieprawdopodobn? i godn? kiepskich kopii Rambo. Poza tym bardzo znana jest scena obrony rozbitego ?mig?owca, w której na jednym uj?ciu operator „Delty” strzela ze swojego M14, a ju? par? sekund pó?niej ma w r?ce M16A2, po czym w jeszcze nast?pnym znowu wraca do M14. Powszechnie uznane jest to za b??d realizatorski, jednak w ksi??ce Black Hawk Down Marka Bowdena, podobno jest napisane, ?e operator ten pyta pilota, czy w ?mig?owcu jest jaka? bro?, wiec mo?liwe, ?e j? wymieni?.  Czy ma to w ogóle znaczenie w kontek?cie ca?ego filmu? Nie, ale jego fani z pasj? analizuj? ka?d? klatk? i sekund?, by wyci?gn?? z ulubionego filmu jak najwi?cej, by nawet ogl?daj?c go dziesi?ty raz, dojrze? co? nowego.

Klatki ze s?awnej sceny w BHD, gdzie na kolejnych uj?ciach operator SFOD-D strzela z ró?nych jednostek broni:

?ród?o: imfbd.org

Zosta? bohaterem we w?asnym domu, wrzu? granat na trzecie pi?tro:

Wystarczy za to obejrze? tylko raz Tears of the Sun, by dostrzec Bruce’a Willisa, który ma na swoim M4A1 za?o?ony kolimator M68… na odwrót.
Nie tylko sko?ny monta? zamontowany jest w stron? inn? ni? zwykle, ale te? ca?e urz?dzenie, przez co celowanie z niego jest niemo?liwe.
To jedna z najbardziej znanych, bo i najbardziej widocznych, ewidentnych wpadek w filmach militarnych stawiaj?cych na realizm. Tears of the Sun zaskakuje za to naciskiem, jaki po?o?ono na odwzorowanie procedur, tj. SOP.
Naprawd? mi?o si? ogl?da zerwanie kontaktu, które nie jest chaotyczn? ucieczk? i strzelaniem na o?lep, tylko dynamicznym i proceduralnym przesuwaniem linii do ty?u. Razi wprawdzie wielka ilo?? przeciwnika, z któr? walczy paroosobowy oddzia? SEALi, ale nie jest to co?, co psuje ca?o?? obrazu.
Pod sam koniec filmu spostrzegawczy obserwatorzy wy?apali tak?e fakt, ?e my?liwce lec?ce ze wsparciem maja puste pylony, a jednak zrzucaj? z nich napalm.

Bruce Willis ze swoim s?awnym kolimatorem rewersyjnym:

?ród?o: forum.ea.com

Finalna scena Tears of the Sun. Zwraca uwag? staranno?? w odwzorowaniu procedur ataku czy zerwania kontaktu:

Przechodz?c na drugi biegun, czyli do filmów, które nie s? realistyczne, a sensacyjne, chc? powiedzie?, ze jestem czasami pod g??bokim wra?eniem pomys?ów, jakie maj? twórcy , by uczyni? swe dzie?o kompletnie nierealn? bajk?.
W filmie The Marine (re?ysera nie podaje, bo zapewne jest mu wstyd, ?e nakr?ci? co? takiego), który dzi?ki lekko?ci j?zyka t?umaczy otrzyma? polski tytu? W cywilu, g?ówny bohater jest wr?cz niezniszczalny, a gdy prowadz?c samochód dostaje si? pod ostrza? z karabinka z odleg?o?ci parunastu metrów, postanawia zas?oni? si?… kevlarow? kamizelk?, któr? trzyma w r?ce.
Pomijaj?c fakt, ?e kevlar nie zatrzymuje penetracji amunicj? po?rednia(tym bardziej z tak niewielkiej odleg?o?ci), to w tej produkcji nie do??, ?e jednak opiera si? pociskom, to dodatkowo wytracaj? one ca?a swoj? energie na lu?no powiewaj?cej kamizelce – absurd. Inny przyk?ad to film American Soldiers aka Ameryka?scy Ch?opcy, który nie do??, ?e ca?y jest zbiorem irracjonalnych scen po??czonych lichym w?tkiem fabularnym, to jeszcze bohaterowie poruszaj? si? tam ci??arówkami, czy HUMVEE, które potrafi? wytrzyma? par? trafie? pociskiem z RPG.

Dlaczego warto wozi? ze sob? kamizelk? balistyczn? w samochodzie?:

Na koniec zostawi?em prawdziwy smaczek i klasyk.
Wiele osób zapewne ju? go widzia?o, a Ci, którzy nie mieli tej przyjemno?ci, niech usi?d? na stabilnym krze?le.
Film o którym pisz?, jest przyk?adem tragicznej fascynacji kinem ameryka?skim i prób? przeniesienia jego wzorców, z dodatkiem lokalnej specyfiki kinematograficznej , na grunt innego rejonu geograficznego czy kulturowego. Niech scena z tego arcydzie?a b?dzie tzw. elementem zamiast podsumowania dla tego wpisu. Oto Rambo po turecku – Korkusuz:

 ?ród?o: www.blog.gunfire.pl